Mijn hardloopschoenen en ik zijn beste vrienden, en dat terwijl ze zo onwijs lelijk zijn. Ze zitten ontzettend goed, maar dit model hadden ze 100 jaar geleden ook en het woord fashion kan dan ook gewoon ECHT NIET aan mijn runningshoes gekoppeld worden. Oke, ik houd er over op. Dat mijn hardloopschoenen niet de moeders mooiste zijn heb ik al vaak genoeg gezegd.
Dat deze schoenen regen, wind en koude temperaturen kunnen overleven hebben ze aflopen zondag bewezen. Het is echt herfst. Het regent, waait en de temperatuur is ook niet meer boven de 15 graden. Ik wilde zondag een afstand van 15K lopen, de afstand die ik binnenkort met de Bruggenloop in Rotterdam moet kunnen afleggen. Nu weet ik best dat ik die 15K kan volbrengen. Die halve marathon heb ik namelijk ook overleefd, maar goed ik moet wel blijven trainen hiervoor.
Maar goed terug naar zondag. Een definitieve doorbraak van de zon bleef aardig achterwege en het refreshen van buienradar.nl had ook weinig zin. Nu weet ik dat je niet gaat smelten van regen, maar ik heb nog steeds geen water-en winddicht hardloopvest. Dit was een slecht excuus. Ik kon er niet langer omheen. Ik moest naar buiten.
Nou dit heb ik geweten. Ik belandde van de ene hoosbui in de andere hoosbui. Ik had het zwaar, maar ergens voelde het ook goed. Toen bedacht ik een geniaal plan, ik paste mijn route aan en liep naar het werk van vriendlief. Ik dacht namelijk dat hij wel bijna klaar zou zijn met werken en dan kon ik achterop bij hem op de fiets. GENIAAL bedacht toch?! Aangekomen op locatie kwam ik even op adem, liep wat rondjes om het gebouw, deed wat rek en strekoefeningen tegen een fietsenrek en realiseerde mij dat ik een uur te vroeg bij zijn werk stond. AAAH! Stond ik daar..zeiknat van de regen, ondertussen begon ik het best koud te krijgen en moest ik natuurlijk nu zelf teruglopen. Ik werd niet meer warm, ik kon niet meer, ik heb serieus nog nooit zo langzaam gelopen. I know, diepgaan hoort erbij..maar valt dit er ook onder? Ik verlangde naar een warme douche. Maar hoe langzamer ik liep hoe langer het duurde voordat ik thuis zou zijn. Ik trok een sprintje en was een zeer gelukkig mens toen ik de voordeur eindelijk open kon doen.
Nog geen 2 minuten later nadat ik thuis was gekomen kwam vriendlief binnen.
“Zo bikkel, niets houdt jou tegen he om te gaan hardlopen?!”
Klopt, maar de volgende keer loop ik in een water-en winddichtjack.
Laat jij je tegenhouden door regen, wind en kou?